میزان حاملی بینی استافیلوکوکوس ارئوس و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در پرسنل کادر درمانی بیمارستان های آموزشی شهر بندرعباس

مقدمه: استافیلوکوک طلایی یکی از پاتوژن های مهم عفونت های بیمارستانی است. حدود 50-30 درصد افراد حامل این باکتری در بینی خود هستند. از آنجا که حضور پرسنل حامل در بیمارستان یکی از منابع اصلی عفونت های ناشی از استافیلوکوکوس ارئوس می باشد، لذا شناسایی حاملین به منظور پیشگیری از عفونت از اهمیت به سزایی برخوردار است. روش کار: در مطالعه مقطعی حاضر وضعیت حاملی بینی استافیلوکوک طلایی در 200 نفر از کادر درمانی شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر بندرعباس مورد بررسی قرار گرفت. نمونه های سواب بینی افراد بر روی محیط های آگار خونی و مانیتول سالت آگار کشت داده شد و کلنی های مشکوک توسط تست کاتالاز، کواگولاز و dnase شناسایی شدند. الگوی آنتی بیوتیکی و فعالیت بتالاکتامازی سویه ها به ترتیب با استفاده از روش kirby-bauer و اسیدومتری تعیین گردید. نتایج: وضعیت حاملی در 33 نفر (16%) از افراد به اثبات رسید. بیشترین میزان حاملی در بخش های داخلی بیمارستان ها با فراوانی 40% مشاهده شد. سویه های مورد مطالعه به اکثر مشتقات پنی سیلین و سفالوسپورینها کاملا مقاوم بودند. تمامی آنها به متی سلین و 94.5% آنها به ایمی پنم حساس بودند. میزان حساسیت به نتیلین، ریفامپیسین و ونکومایسین بیش از 95% بود. تمامی سویه ها به کلیستین، لینکومایسین و استرپتومایسین مقاوم بودند. فعالیت پنی سیلینازی در 27.3% از سویه ها مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به نقش مهم حاملان و مقاومت استافیلوکوک طلایی به بسیاری از آنتی بیوتیک ها، لازم است شناسایی و درمان ناقلین در دستورالعمل کمیته کنترل عفونت بیمارستان ها مورد تاکید قرار گرفته شود.